[Oneshot] Учрал

Jihyun

Балетныхаа хичээлийг тарчихаад маргаашийн чухал өдөртөө бэлдэн гэрлүү гээ харьж байлаа. Гэтэл хаанаас ч юм бэ Nam XXXX гэх шиг болов. Гадаа явж байсан дээрээс нь чимээ ихтэй ямартай ч овогоо сонссон болохоор иргэж харав. Тэндээс нэг залуу гараа далласаар яалтачгүй наашаа ирж явна. Би ийм залуу мэдэх билүү юутай ч намайг танидаг болоод л дуудсан байгаа. Тийм болохоор гэж бодон урдаас нь алхлаа. Хөл аймшигтай өвдөж байна өдөржингөө бэлтгэл хийсэн болохоор тэр биз гэхдээ л энэ хүн чухал санагдана ингэсээр яг тулж ирэхэд хажуу талаас “Золиг чинь яасан уддаг юм ? ” гэх нь тэр би андуурснаа ойлгож гүн бандалт болов. Буцаад алхах хэцүү чигээрээ явбал хөл өвдсөндөө би сөхрөөд унах байх яасан ч яахав дүүрсэн хэрэг буцаад л  иргэн гэрийн зүг алхлаа. Гэртээ ирээд 4 мөчөө салгаад хэвтэж байтал утас дуугарав ямар амьдралын садаа вэ? гэсээр цүнхээ ухтал хэтэвч алга уул нь утасны дээр түрүүвч байх ёстой байтал зөвхөн утас л байна. Новш гэж хаана ч алга хайгаад л байлаа байдаггүй шүү энэ цүнхний түгжээ нь сулбайгаад юм л бол онгойчихдогийг би бүүр мартчихаж ядаж байхад бүх чухал бичиг баримт тэрэн дотор байгаа би хэтэрхий их ууртай байгаагаас болоод 9 давхраас үсрээд үхчихмээр санагдана.

Woohyun

“Хөөе энэ юун түрийвч вэ?” гэж Sungyeol -ийн халаасыг ухаж байгаад олсон юмаа харуулангаа түүнээс асуув.Миний асуултанд жоохон эргэлзсэн байртай байснаа нэг юм санасан бололтой “аан газраас нэг охин унагаачихсан араас нь явж байгаад … мм сайн санадаггүй ээ” тэнэг царай гаргаад л ярзааж гарав. Хэтэвчийг уудлан үзлээ иргэний үнэмлэх жолооны үнэмлэх оюутны карт хэд хэдэн зээлийн карт байлаа. Тун хэрэгтэй эд байна даа өөр бас сонирхол татсан нь 119 Nam Jihyun оролцогц гэж бичсэн бйалаа. Бас маргаашийн он сартай байв. Энэ үнэхээр чухал байна шүү би ч гэсэн маргааш шалгаруулалттай маш чухал юм аль нэг үнэмлэхээс нь түүний утасны дугаарыг олон залгалаа.

Jihyun

Уйлаад л бйав өөр юу хийж чадна гэж маргааш амь амьдрал шийдэгдэх гээд байхад алга болгочихдог азгүй үнэхээр азгүй дахиад л утас дуугарав. Уур хүрээд эхэндээ авсангүй дахиад залгалаа чухал дуудлага юм шиг санагдан нусаа татсаар утсаа авбал “Jihyun мөн үү? ” гэлээ “Мөн байна хэн бэ? ” гэвэл “Аан би хэтэвчийг чинь олсон хүн байна аа ” гэх нь тэр хамаг гомдол харуусал нэгэн зэрэг тайлагдах шиг болж шууд л уулзаад авчий өг гэх нь холгүй юм болж хувирав. “Би хаана уулзаж авах вэ?” гэж  удаан бодосны эцэст боловсруулсан асуултаа асуулаа. “Би одоо ХХХХ газар байна ирээд авчих уу ?” гэлээ шууд л ойлголоо гэж таслан тааралдсан хувцасаа шүүрээд гэрээс гарав. Нүдээ хальт хүн шиг болгосон болгоод ….. Ярьсан газраа очив нээрээ би тэр залууг яаж олох билээ оюун санаа хаана явна вэ? ямаратай ч залуухан хоолойтой эрэгтэй байсан нүдээрээ хэсэг тэр газрын залуучуудыг шиншлээ аз таарч ихэнх нь эмэгтэй хүмүүс эсвэл хөгшин хүмүүс байлаа тэр дунд ганц бодолд таарах хүн байсан юм. Өөртөө тун итгэлтэйгээр түүний хажууд очиж суухад нэг их гайхсангүй шууд л хэтэвч гаргаад өглөө. “Баярлалаа маш их би яаж өрөө төлөх вэ?” юугээд асуучив даа “Зүгээр л аяга кофегаар дайлаач ” гэв. Нүдэнд дулаахан инээмсэглэх юм. Мэдээж гэсээр кофе захиалаад юу ярихаа мэдэхгүй сууж байлаа гэнэт “Зав байвал өнөөдөр хамт гадуур алхаач гадаа гоё байна ” мэдээж тун завгүй маргааш чухал тэмцээнтэй “Уучлаарай” гэхийг сонсоод царайд нь гомдол тодров. Надад энэ хүн маш их таалагдаж байсны зэрэгцээ шууд үгүй гэж хэлээд гомдоож явуулах нь би биш . “Гэхдээ маргааш завтай ” гэхэд нүд нь дахиад гялалзах шиг болов. Кофегоо ууж дуусаад дахин баярласнаа илэрхийлээд босох гэтэл “Ядаж гэрт чинь хүргээд өгье” гээд хамтдаа босов бас л үгүй яахын гэж хэлж чадсангүй. Гэр хүртлээ нэгнийхаа талаар ярилцав. Маргааш бас тэмцээнд орох юм байна гэдгийг мэдээд амжилт хүслээ. Надад ч бас амжилт хүсэв бас хоёулаа адилхан овогтой байсан юм. Би бодсон өдөр намайг байдалд хийсэн залуу мөн байсан. Хийсэн ч гэж би л дуртайдаа орсон болохоос ….. гэртээ нэг л мэдэхэд ирсэн байв. “Баярлалаа баяртай ” гээд гэртээ орлоо. Зүрх түг түг яагаад юм бол ………. өглөө болж нөгөө чухал тэмцээннтэй хүн шалгуулах газраа ирснээс хойш сандралаар дүүрэн байв гар салганаад л гэнэт энэ газар Woohyun-ны бас шалгаруулалт явагдаж байгааг гэнэт санав. Тэгээд тэр болоод байгаа газар луу яваад нэг хаалгыг шагайн нууцаар хүмүүсийн дуулахыг сонсон зогсож байтал мөрөн дээр нэг гар орж ирэв. Нууцаар юм харж байсан болохоор жоохон айдастай өөрийн мэдэлгүй цочиж орхив. Гэмшингүй царайтай дээшээ өндийн харвал Woohyun байлаа. Өөрийгөө шоолон инээгээд түүн рүү хартал хартал гэж би бараг цоо ширтэж байсан байх “Яагаад ширтээд байгаа юм миний нүүрэнд юм наалдчихаж уу?” гэх асуулт хүртэл би түүнийг ширтэж байсан байх. “Аанхан юм наалдчихаж ” гэж хэлэн хажуу тийшээ хараад өөрийгөө бас л дооглон инээнэ. нээрээ түүнийг яагаад хараад бйаснаа ойлгохгүй ч татагдаад л харснаа ухаарсан юм . Танихгүй хүн харвал бага сургуулийн хүүхдүүд шиг ахрагдаж байгаа байх би үсээ шуугаад бооочихсон балетийнхаа хувцасыг өмсчихсөн ямартай ч жоохон хүүхэд шиг харагдаж байгаа гэдэгтээ итгэлтэй байсан юм чинь. Энэ хооронд юм бодож байтал гэнэт Woohyun намайг ширтээд байсныг би гэнэт ухаарав. “Яагаад хараад байгаа юм бас юм наалдчихаж уу?” гэхэд над руу харсаар л байв. Догдолж байх чинь юу вэ ? “Үгүй, чи их хөөрхөн юм ” гэх нь тэр би нүдээ эргэлдүүлэн харж амжаагүй байхад Уруулд минь ямар нэгэн юм мэдрэгдэв энэ үнсэлтээс гарцаагүй  яагаад ч юм би эсэргүүцсэнгүй өөдөөс нь хариу үнсэнэ. Гэнэт “119 дугаартай оролцогч яг одоо бэлэн байна уу ” гэж цагаан хоолойгоор бахирав. Би чинь 119 түүнийг өөрөөсөө түлхээд “Яанаа миний ээлж би чинь 119 ” гэхэд урдаас “би ч гэсэн 119″ гээд ахиад л үнсэв. Энэ үнсэлтээс салмааргүй байсан ч энэ тэмцээн түүнээс илүү чухал нь үнэн хха”Орой үргэлжлүүлье” гэсээр түүнээс холдлоо.

Шалгаруултанд тэнцсэндээ өөртөө ч итгэхгүй амьтан нисэх нь холгүй алхлана. Гэнэт хажуу талаас “Тэнцчихсэн үү” гэж Woohyun  асуув. Би ч ммхан гээд чигээрээ алхтал “Үргэлжлүүлье гэсэн юмаа-” гээд ичихчгүй асуув “Хүүе байзаарай та эхлээд болзоо дараа нь үерхэл тэгээд гэрлэлт байдаг юм. ” “тэгүүл болзоонд урьяа би чамайг гэрээс чинь за байз ” гэснээ цагаа харан “7гоос очиж авья “гээд урд гаран алхав.Шинэ учрал шинэ амьдрал өөр нэгэн адал явдал энэ хүнтэй ингээд болзоод дуусчиж магадгүй эсвэл бүр насаараа хамт байж ч магадгүй гэсэн бодол намайг бүрхэнэ. Ямартай ч эхэлж байгаа юм чинь удаан байлгахыг л хүснэ ………

Ойрд яасын би :)))))